«Мĕн çинчен авăтать-ши куккук?» (О чем кукует кукушка?) – именно так называется сборник стихов, увидевший свет на днях в Чувашском книжном издательстве. Его автор – молодая поэтесса Лариса Петрова. Редактор – Ольга Иванова. Тираж – 700 экземпляров. Издание адресовано детям среднего школьного возраста, но оно, без сомнения, будет интересно и взрослой аудитории.
Лариса Николаевна Петрова родилась 7 июля 1990 года в деревне Чербай Красночетайского района Чувашской Республики. Окончила факультет чувашской филологии и культуры Чувашского государственного университета имени И.Н. Ульянова. Работает редактором службы новостей газеты «Хыпар». Стихи она пишет с детства. В школьные годы сотрудничала с газетой «Тантăш» (Ровесник). Читатели могли познакомиться с ее творчеством на просторах интернета, стихи также озвучивали в радиопередачах.
Произведения Л. Петровой публиковались в антологии поэтов Красночетайского района, коллективных сборниках «Çĕнĕ ятсем уçатпăр» (Открываем новые имена), «Саламлăр аннĕре» (Поздравьте маму), «Çĕршывăмçăм, Чăваш çĕршывĕ. Чувашия родная», «Куçукпа Хураçка. Потеряшка», журналах «Самант» (Миг), «Тăван Атăл» (Родная Волга), «Капкăн» (Капкан). Стихи переводились на русский и татарский языки. Л. Петрова – лауреат премии имени Петра Ялгира Красночетайского землячества, участница форума поэтов «Волга молодая» (Ульяновск), литературной гостиной (Стерлитамак), форума молодых писателей тюркского мира (Стамбул).
«Мĕн çинчен авăтать-ши куккук?» – первый сборник стихов молодой поэтессы. Нежные лирические строки затрагивают душу, дарят надежду, учат замечать в окружающем нас мире прекрасное. Во многих стихах описывается красота природы, родного края. Лирический герой испытывает гордость за свою малую Родину, благодарит родителей и учителей, радуется вместе с друзьями. Автор также ищет ответы на вечные вопросы: где найти свое счастье, в чем призвание человека?

Поэзия Л. Петровой чиста и живительна, как родниковая вода, проста и красива, как полевой цветок, полна веры и доброты. Кто имеет трепетную душу и любит поэзию – непременно почувствует это.

Лариса Петрова çамрăк поэтăн пĕрремĕш кĕнеки кун çути курчĕ

«Мĕн çинчен авăтать-ши куккук?» Шăпах çакăн ятлă сăвă пуххи пичетленсе тухрĕ те анчахрах Чăваш кĕнеке издательствинче. Унăн авторĕ – Лариса Петрова çамрăк сăвăç. Редакторĕ – Ольга Иванова. Тиражĕ – 700 экземпляр. Кăларăма вăтам классенче вĕренекенсем валли хатĕрленĕ, апла пулин те вăл чăваш поэзине юратакан кирек хăш ӳсĕмри çыншăн та паха парне пулĕ. Кĕнекене алла тытма – вăхăт, автор шухăш-кăмăлне туйса илме туртăм пултăр çеç.
Лариса Николаевна Петрова 1990 çулхи утă уйăхĕн 7-мĕшĕнче Хĕрлĕ Чутай районĕнчи Чурпай ялĕнче çуралнă. Çĕнĕ Атикасси шкулĕнчен вĕренсе тухсан И.Н. Ульянов ячĕллĕ Чăваш патшалăх университечĕн чăваш филологийĕпе культура факультетĕнче аслă пĕлӳ илнĕ. Халĕ «Хыпар» хаçатăн хыпарсен службин редакторĕнче ĕçлет. Вăл мĕн ачаранах поэзи тĕнчине иленнĕ. Вулакансем унăн сăввисемпе интернет уçлăхĕнче паллашма, радиокăларăмсенче итлеме пултарнă. Хайлавĕсем Хĕрлĕ Чутай районĕн поэчĕсен антологине кĕнĕ, «Çĕнĕ ятсем уçатпăр», «Саламлăр аннĕре», «Çĕршывăмçăм, Чăваш çĕршывĕ. Чувашия родная», «Куçукпа Хураçка. Потеряшка» коллективлă сборниксенче, «Самант», «Тăван Атăл», «Капкăн» журналсенче пичетленнĕ. Сăввисене вырăс тата тутар чĕлхисене куçарнă. Л. Петрова – Хĕрлĕ Чутай ентешлĕхĕн Петĕр Ялкир ячĕллĕ премийĕн лауреачĕ. Вăл Тĕрĕк тĕнчин çамрăк писателĕсен Стамбулта иртнĕ форумне хутшăннă.
«Мĕн çинчен авăтать-ши куккук?» – çамрăк поэтăн пĕрремĕш сăвă пуххийĕ. Çепĕç те тарăн шухăшлă йĕркесем чĕрене пырса тивеççĕ, шанăç парнелеççĕ, кулленхи пулăмсене хаклама хистеççĕ. Вĕсенче çутçанталăк илемĕпе киленни, Тăван çĕршывпа мăнаçланни, атте-аннепе вĕрентекенсене сума суни, юлташсемпе пĕрле савăнни мала тухать. Тавралăха сăнама пĕлекен çын çеç çапла çырма пултарать:
Уйăх тухрĕ каçхи тӳпене,
Çут хунар евĕрех çутатать,
Сарчĕ çăлтăрлă шеп кавирне –
Тĕлĕрсе ун çинче вăл выртать.

Кайăксен сассисем шăпăртах –
Çывăраççĕ пуль пĕчĕк чунсем.
Вĕсене халь ыр каç суннăнах
Пăшăлтатрĕç çумри йывăçсем.
(«Каçхине».)
«Кам пулас куна пуç таймĕ – Тунсăхран тараймĕ ĕмĕрне», – тесе систерет Л. Петрова. Унăн поэзийĕ çăлкуç пек таса та сиплĕ, хирти чечек пек ансат та хитре, ĕненӳпе, ырăлăхпа тулли. Çепĕç чунлисем çакна туйса илеççех. Кăткăс ыйтусене, çынсем хушшинчи хутшăнусене те сăнлать автор,
Ан ĕненĕр, чăн та, ан ĕненĕр
Ăнсăртран çуралнă туслăха.
Чунăра уçмашкăн ан иленĕр –
Ун чухне çĕнеймĕр хурлăха.

Ан аркатăр çемьене, тархасшăн.
Ан ăмсанăр çыннăн телейне.
Эп пурне те савнăçлă курасшăн.
Ан аркатăр çеç çемьесене...

Хапăл тусамăр çамрăк поэтăн пĕрремĕш кĕнекине!

Ольга АВСТРИЙСКАЯ.