Корзина
(пусто)
(0 руб.)

Александр Пӑрттан «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем» кĕнеки пичетленсе тухрĕ

Александр Пӑрттан «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем» кĕнеки пичетленсе тухрĕ

Александр Пӑрттана чылайӑшӗ Ҫеҫпӗл Мишши ячӗллӗ Чӑваш патшалӑх ҫамрӑксен театрӗн артисчӗ тата драматург пек пӗлет. Александр Иванович ҫамрӑксемпе ачасем валли те хайлавсем ҫырать. Вӗсем «Уйӑх ачи» (2005), «Пирӗн урам» (2010), «Атьӑр туслашар!» (2015) кӗнекесенче кун ҫути курнӑ. Профессиллĕ театрсенче тĕрлĕ çулта лартнă пьесисем: «Çиçĕм тивнĕ чунсем», «Турă пÿрмен юрату», «Килех килчĕ тур çырни», «Укçа чул кастарать», «Вăрмана юлнă çамрăклăх», «Качча кайиччен», «Чăн телей юратура», «Кирек ăçта та пĕр хĕвел» т. ыт. те.
Чӑваш кӗнеке издательствинче пичетленнӗ ҫӗнӗ кӑларӑма авторăн «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем» повеçĕ тата калавĕсемпе пьесисем кӗнӗ. Редакторĕ – Ольга Иванова, ÿнерçи – Татьяна Бурдина. Тиражĕ – 1000 экземпляр.
Александр Пӑртта ҫамрӑксен савӑнӑҫӗпе пӑшӑрханӑвне, кулленхи ӗҫ-хӗлӗпе хутшӑнӑвӗсене ӑста сӑнласа парать. Яш чухне кам ӗмӗтленмест-ши пӗртен-пӗр таса юратӑва тӗл пулса унпа пӗрле ӗмӗрлеме? Повеҫри Валерӑпа Кристинӑна сивӗ хӗл хӗрӳ туйӑм пиллет: «Ман ытама кӗрсе ӳксен эп сулӑнса кайнипе иксӗмӗр те кӗрт ӑшне чӑмрӑмӑр. Ачасем пек ахӑлтатрӑмӑр вара санпа. Питӳ ҫинчи юра ачашшӑн хам тутампа сӗртӗнсе ирӗлтертӗм. Эс самантрах кулма чарӑнтӑн. Уйӑх ҫутинче тӗлӗнмелле хитрен курӑнтӑн мана! Чӑн-чӑн пирӗшти». Анчах телее упраса хӑварма пултарайӗҫ-ши савнисем?
Калавсене вуланӑ май тарӑн шухӑша путатӑн, геройсен хуйхи-суйхине чӗре ҫывӑхне илмесӗр май ҫук. Сăмахран, «Каҫар мана, аннеҫӗм...» хайлаври Алюшӑн пӗчӗклех инкекпе тӗл пулма тивет. Пысӑк ҫухату усал тӗлӗкре ҫеҫ тӗлленнӗ пулсан юрӗччӗ те, анчах хӗрарӑмсем тӗкӗре, сӑнӳкерчӗк хашакӗсене хура тутӑрпа ахальтен кармаҫҫӗ ҫав... Куҫа хупсан та инкекрен тараймӑн.
«Вилӗм умӗнхи кӗлӗ» калав этем курайманлӑхӗ, кӗвӗҫӗвӗ мӗн таран пысӑк пулма пултарнине кӑтартса парать. Харпӑр хӑй телейӗшӗн ҫуннипе Геннадий Ильич тем тума та хатӗр: таса ҫынна айӑпласси, тӗрмене хуптарасси, теприне усал ӗҫ тума хӗтӗртесси чӑрт сурмалӑх ҫеҫ уншӑн. Ун умӗнче пуҫ таякан та сахал мар. Ара, хуҫалӑх председательне итлемесӗр тӑрайӑн-и? Анчах вӗренӗн те вӗҫӗ пур. Геннадий Ильича та ӗмӗрех ӑнӑҫмӗ. Тулӗк ӳкӗнме кая пулмӗ-ши ун чухне?
Пьесӑсем пурнӑҫри кӑткӑс пулӑмсене те йӑл кулса йышӑнма хистеҫҫӗ. «Савни килчӗ салтакран» икӗ пайлӑ камите пӗрремӗш хут Ҫеҫпӗл Мишши ячӗллӗ Халӑхсен Туслӑхӗ орденлӗ Чӑваш патшалӑх ҫамрӑксен театрӗнче 2002 ҫулта Владимир Григорьев режиссер лартнӑ, «Ылтӑн кӗрӳ» икӗ пайлӑ камите ҫав театртах 2013 ҫулта Вячеслав Оринов режиссер куракан умне кӑларнӑ. Сӑнарсем шӳтлеҫҫӗ, пӗр-пӗринчен тӑрӑхлаҫҫӗ, юрату ҫинчен ӗмӗтленеҫҫӗ, ҫитменлӗхсемпе кӗрешеҫҫӗ. Кулӑшла самантсенче хырӑм тытсах ахӑлтатса кулас килет. Ӗненместӗр-и? Кӗнекепе паллашсан хӑвӑрах ӑнланӑр. Ку хайлав пуххине алла тытсан хĕллехи каçсенче те кичемлĕх пусмĕ
Издана книга Александра Порта «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем»

Многие знают Александра Портта (Александра Ивановича Степанова) как артиста Чувашского государственного театра юного зрителя им. Михаила Сеспеля и драматурга. Профессиональные театры в разные годы поставили его пьесы «Çиçĕм тивнĕ чунсем» (Пораженные молнией сердца), «Турă пÿрмен юрату» (Запретная любовь), «Килех килчĕ тур çырни» (Суженая сама пришла), «Укçа чул кастарать» (Деньги глаза слепят), «Вăрмана юлнă çамрăклăх» (Потерянная юность), «Качча кайиччен» (До замужества), «Чăн телей юратура» (Счастье в любви), «Кирек ăçта та пĕр хĕвел» (Андеграунд) и др. Александр Иванович также пишет произведения для детей и юношества. Они вошли в книги «Уйӑх ачи» (Сын месяца, 2005), «Пирӗн урам» (Родная улица, 2010), «Атьӑр туслашар!» (Давайте дружить! 2015).
На днях в Чувашском книжном издательстве вышла в свет книга Александра Портта «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем» (Зимними вечерами). В сборник вошли одноименная повесть, рассказы и пьесы писателя. Редактор новинки – Ольга Иванова, художник – Татьяна Бурдина. Тираж – 1000 экземпляров.
В юности все влюбляются и часто страдают. Многие это чувство переносят легко, а некоторые сохраняют на долгие годы. Можно сказать, что они живут этим. К примеру, герои повести «Хӗллехи юратуллӑ каҫсем» Валера и Кристина не могут забыть друг друга после расставания. Судьба преподносит им за верность и терпение неожиданную встречу. Смогут ли они забыть взаимные обиды и простить друг друга?
Рассказы заставляют задуматься и сопереживать героям. Так, персонаж произведения «Каҫар мана, аннеҫӗм...» Алюш с детства познал горечь потери. Когда читаешь о переживаниях и сожалениях мальчика, мурашки бегут по коже, и слезы наворачиваются на глаза.
Рассказ «Вилӗм умӗнхи кӗлӗ» наглядно показывает, до чего может дойти человек в своей безнаказанности и ревности. Геннадий Ильич готов обвинить невиновного, обесчестить его, посадить в тюрьму… – и все ради того, чтобы добиться мнимого «счастья». Но всему есть предел.
В пьесах происходят забавные истории, герои – современные молодые сельские жители. Они шутят, мечтают о любви, борются с недостатками. Временами невозможно удержаться от смеха. Не верите? Тогда сами прочтите произведения автора. Коротать зимние вечера в компании интересной книги – это ли не счастье?